[นักคอสเพลย์: กุเร็น] การแสดงความรักอย่างบ้าคลั่งคือโอตาคุ

 

 

ผู้คว้ารางวัลCosplayer of the Year 2021… คนสุดท้ายคือใคร?

ในที่สุด … ในที่สุด … ก็สำเร็จแล้ว!!!

 

เราได้สัมภาษณ์นักคอสเพลย์ที่ได้รับรางวัล Cosplayer of the Year 2021 ถือว่าคว้ารางวัลได้เป็นคนสุดท้ายนั่นคือ กุเร็นซัง (สาขาเครื่องแต่งกายบุรุษและสตรี) !!

 

[Combat Providence Analysis System #COMPASS] ลูเซียโน่ (ช่างภาพ / มัตสึฮิเกะ)

 

 

เครื่องPCที่ต้านทานต่อความรักไม่ไหว

อะไรกัน…แม้จะอยู่ในสถานการณ์ประชันบทบาทในตอนตัดสินครั้งสุดท้ายกับDakaraซัง ที่เราได้โพสต์บทสัมภาษณ์ไปเมื่อวันก่อน เราว่าคุณทั้งคู่ต่างก็ส่องประกาย

 

“อันที่จริง ตอนช่วงตัดสินรอบMiddle  ได้คุยกับ Dakaraซังว่ามันคงจะดีถ้าลูเซียโน่คนใดคนหนึ่งอยู่รอดถึงรอบถัดไป งั้นเรามาทำให้ดีที่สุดด้วยกันเถอะ! เราได้สอนวิธีการวาดเคราให้กัน ฉันเริ่มคอสเพลย์ลูเซียโน่ เพราะหลงใหลในความเท่ของ Dakaraซัง ซึ่งเขาก็เป็นหนึ่งในนักคอสเพลย์ที่ฉันชื่นชอบ แต่ลูเซียโน่ในแบบของฉันเองก็มีความรัก ที่มันอัดแน่นจนแทบบ้า !!! ”

 

[Combat Providence Analysis System #COMPASS] ลูเซียโน่ (ช่างภาพ / มัตสึฮิเกะ)

 

ใช่ กุเร็นซังเป็นโอตาคุที่ใช้ชีวิตด้วยความรัก ความรักคืออะไร … จะแสดงความรักได้อย่างไร …บางที 80% ของกุเร็นซังอาจสร้างมาจากความรัก

 

“ชีวิตโอตาคุของฉัน ตั้งแต่เริ่มคอสเพลย์ครั้งแรกก็ผ่านมา10ปีแล้ว จุดสูงสุด ความพยายาม ทุกสิ่งทุกอย่างบรรจุอยู่ในตัวลูเซียโน่ แม้จะอยู่ในงานCosplayer of the Year ฉันก็มีแต่ความรัก แน่นอนคิดว่าทุกคนมีความรักในตัวละคร แต่ฉันเป็นนายแบบไม่ได้ ฉันไม่ใช่นายแบบ ฉันทำได้แค่สู้! !! ทุกคนดูสิ! !! ลูเซียโน่ยอดเยี่ยมมาก! !! คอสเพลย์ของฉันเต็มไปด้วยความรักและความมุ่งมั่น …”

 

เนื่องจากโคโรนา การสัมภาษณ์ในครั้งนี้จึงดำเนินการในรูปแบบการประชุมทางวิดีโอ ในขณะที่กุเร็นซังกำลังตะโกนบอกรักตรงกลางหน้าจอ จู่ๆก็ดันLogoutจากระบบ

 

・・・

 

・・・・・・

 

・・・・・・・・・

 

“ขอโทษที! เครื่องPCตกน่ะ! ตกเพราะน้ำหนักจากความรัก”

 

กุเร็นซังที่กลับมาพร้อมกล่าวแบบนั้นขึ้น เอาล่ะ ใจเย็นๆนะ

 

[Combat Providence Analysis System #COMPASS] ลูเซียโน่ (ช่างภาพ / มัตสึฮิเกะ)

 

 

 

เส้นทางชีวิตที่บรรจุไปด้วยความรัก

กลับมาเข้าเรื่องกันต่อ กุเร็นซังได้กลายเป็นไอคอนของคอสเพลย์ไปแล้วในตอนนี้ และดูเหมือนว่าเขาจะเริ่มกิจกรรมโอตาคุด้วยการวาดภาพ

 

 [โจ๊กเกอร์ลึกลับ] Artist Bomber

 

“ตอนที่อยู่ชั้นประถม ฉันเห็นแบล็คแจ็คในอนิเมะ ก็รู้สึกสนใจ และเมื่อลองถามแม่ แม่ก็ให้มังงะทั้งหมดกับฉัน แม่ของฉันก็เป็นโอตาคุที่น่ารักด้วย”

 

โอ้ นี่เป็นรูปแบบการศึกษาของคนที่มีพรสวรรค์ใช่ไหม??

 

“ไม่ใช่หรอก ตอนที่ฉันอ่านแบล็คแจ็ค ก็อยากจะลองวาดมันด้วยตัวเอง ฉันเริ่มต้นด้วยการคัดลอกจากหนังสือและในที่สุดก็เริ่มวาดมังงะ”

 

อืม ฟังมาขนาดนี้ พูดได้เลยว่านี่คือทางเข้าสู่ชีวิตโอตาคุที่แท้จริง

 

“ถ้าเราวาดมังงะ ก็อยากให้ใครได้อ่านมันใช่ไหมละ? ตอนนั้น ฉันไม่สามารถอัปโหลดบน SNS ได้ง่ายๆ จึงตัดสินใจสร้างโฮมเพจขึ้นมาเอง”

 

อืมอืม… พอได้ฟังมาจนถึงตอนนี้ ก็เริ่มเข้าใจได้แล้วละ

 

[Yo-kai Watch] Mela Melion

 

“แต่ตอนนั้นฉันเป็นแค่นักเรียนมัธยมต้น เลยไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร ดังนั้นจึงเริ่มต้นด้วยการเรียน HTML”

 

เอ๋? พลังความมุ่งมั่นนี้ก็เป็นความรักด้วยหรือเปล่า?

 

“ฉันมีความสุขจริงๆ ที่สามารถสร้างเฟรมของโฮมเพจได้ด้วยตัวเองและให้หลายๆ คนได้เห็น

ฉันชอบงานเขียนด้วย เลยเริ่มคิดเกี่ยวกับนิยาย และก็ได้รู้จักกับ Comiket งานที่จำหน่ายมังงะและนวนิยายที่เป็นแบบหนังสือ! !! ”

 

ชีวิตโอตาคุของกุเร็นซัง ถูกเปิดกว้างขึ้นเรื่อยๆ

 

[อุโซสึกิ(จอมโกหก)! โกคุโอะคุง] โกคุโอะ

 

“แต่ตอนนั้นฉันยังเด็กอยู่และไม่รู้ว่าจะเข้าร่วมงานได้อย่างไร เลยถ่ายสำเนาผลงานของตัวเองและเริ่มให้สั่งซื้อจากทางบ้าน!!”

 

เราไม่รู้ความหมายของคำว่าเด็กอีกต่อไป ไม่เคยได้ยินเลยว่านักเรียนมัธยมปลายที่พยายามซื้อขายของที่บ้าน

 

 

ในที่สุดก็ได้พบเจอกับคอสเพลย์

“ตอนที่อยู่มัธยมปลายปี3 ระหว่างสงครามสอบเข้าศึกษาต่อ ก็ได้พบเจอกับคอสเพลย์ !!”

 

โอ้ ในที่สุดก็มาถึงคอสเพลย์แล้ว แต่ก็ต้องอ่านหนังสือเรียนทุกวัน แต่ถ้าหากสอบผ่านจนเข้ามหาวิทยาลัยได้แล้ว ชีวิตโอตาคุที่สดใสกำลังรออยู่ เราเชื่ออย่างนั้นพร้อมกับเดินกลับโต๊ะเพื่ออ่านหนังสือต่อ

 

[Gogogo Saiyuki] Sha Wujing

 

“อันที่จริง ฉันทนไม่ไหวและได้แอบเข้าร่วมการถ่ายภาพคอสเพลย์ครั้งนึง แบบเงียบๆน่ะ”

 

เราไม่คิดว่ามันจะแตกต่างกัน แม้ว่าจะแอบไปแบบเงียบๆหรือเปิดเผย…

 

“คอสเพลย์ครั้งแรกของฉันคือ Sha Wujing จาก Saiyuki  ที่เป็นเวอร์ชั่นละคร และฉันชอบมันตั้งแต่นั้นมา

ตอนนั้นฉันมี Twitter แล้ว และเคยเห็นคนคอสเพลย์ Saiyuki จึงอยากเป็นคอสเพลย์เยอร์แบบคนๆนั้น! !! มีวิธีแสดงออกถึงความรักแบบนี้ด้วย!! รู้สึกประทับใจมาก”

 

ค่อยๆ ชัดเจนกระจ่างขึ้นในใจว่ากิจกรรมคอสเพลย์และโอตาคุมีไว้เพื่อแสดงความรักต่อผลงานและตัวละครที่เราอยากสนับสนุน

 

 [Saiyuki (เวอร์ชั่นละคร)] Sha Wujing

 

 

ห่วงโซ่แห่งโอตาคุที่ถ่ายทอดถึงความรัก

“หลังจากได้รับรางวัล ก็มีผู้ติดตามพูดว่า “ฉันชอบลูเซียโน่หลังจากเห็นกุเร็นซังแต่ง” และ “ฉันเริ่มแต่งคอสเพลย์แล้วนะ” มากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อคิดว่าตัวเองอยู่ในฐานะที่สามารถถ่ายทอดความรู้สึกที่มีตอนที่เริ่มคอสเพลย์ให้กับคนอื่นได้ ก็ถึงกับร้องไห้ออกมาเลย”

 

ใช่แล้ว กุเร็นซังได้กลายเป็นเป้าหมายของใครคนหนึ่งไปแล้ว ต่อไปคนที่เริ่มคอสเพลย์หลังจากเห็นกุเร็นซัง ก็จะกลายเป็นเป้าหมายได้รับความชื่นชมของใครบางคนต่อไป ด้วยวิธีนี้จะเป็นการสืบทอด “ความรัก” ของโอตาคุต่อไปเรื่อยๆ

 

[Gogogo Saiyuki] ซุนหงอคง

 

“โอตาคุช่วยผู้คน ไม่สิ ช่วยโลกนี้ต่างหาก เพราะถ้ามีความรัก ผู้คนก็จะสามารถเป็นอะไรก็ได้ การแสดงออกของความรักไม่ว่าจะเป็นการวาดรูป นิยาย คอสเพลย์ หรือซื้อหนังสือก็ตาม ฉันชอบเห็นความรักในแบบโอตาคุแบบนี้ และฉันก็อยากจะถ่ายทอดแสดงออกต่อไป”

 

 

• กุเร็น

 

Twitter：@bomb_gu_ren_go

 

Claps!：https://claps.pro/img/u49021a20c65/

 

 

Follow @doujinworld